Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Θέλω να σπάσω όλους τους καθρέφτες του σπιτιού μου

Θέλω να σπάσω όλους τους καθρέφτες του σπιτιού μου γιατί όταν καθρεφτίζομαι σκάω στα γέλια!!! Και αυτό γίνεται πάντα. Κάτι δεν πάει καλά σκέφτηκα και άρχισα να το ψάχνω.
Μπας και είμαι για...γέλια;
Μπας και είμαι τόσο αστείος;
Μπας και είμαι...τρελός;
Φώναξα φίλους να με δουν και αυτοί και δεν γέλασε κανένας.
Τέλος βρήκα την αιτία που η φάτσα μου στον καθρέφτη προκαλούσε σκωπτικό γέλιο!
Διαπίστωσα πως μέσα εκεί έβλεπα τον κακό μου εαυτό- τα λάθη μου με τα αποτελέσματά τους.
Έβλεπα τις διαχρονικές ΑΝΟΧΕΣ μου στο...«σύστημα»
Έβλεπα τα...«ναι» μου και τα χαμόγελα μου στα πολιτικά ρεμάλια για ένα...«χτύπημα» στην πλάτη, για...ένα « σβήσιμο» μιας κλήσης, για...μια μετάθεση (παράνομη) ενός φαντάρου, για μια «παρουσία» δίπλα στο...«λαμόγιο» για να δείξω ότι...ΝΑ...εγώ μπορώ!
'Εβλεπα «μέσα» απ΄τις ανοχές μου σ΄ΟΛΑ αυτά και σε ΟΛΟΥΣ αυτούς τις δικές μου ΕΝΟΧΕΣ.
Έβλεπα πως μέσα απ΄όλα αυτά συνέβαλα στην επερχόμενη καταστροφή μου, των παιδιών μου, των εγγονών μου, των φίλων μου και της πατρίδας μου.
Έβλεπα τέλος στον καθρέφτη τις αλήθειες:
πως για την καταστροφή που ήρθε δεν έφταιγαν τα διαχρονικά-εμπριμέ-πολιτικά δίποδα πιράνχας. Οι λωποδύτες, οι απατεώνες, οι κλέφτες των ονείρων μου, των πιστεύω μου, της ελπίδας μου. Έφταιγα-έφταιξα ΕΓΩ που για στιγμιαίες «μικροχάρες», «μικροαπολαύσεις» και για «φτηνά» στιγμιαία...ιδέσθαι  συντηρούσα-επικροτούσα-χειροκροτούσα το «σύστημα» να φτάσει τη Χώρα μου στην καταστροφή.
Και τώρα που ήρθε η καταστροφή με την δική μου βοήθεια-ανοχή-ενοχή θέλω να σπάσω ΟΛΟΥΣ τους καθρέφτες του σπιτιού μου, ΟΛΟΥΣ τους καθρέφτες της Ελλάδας, ΟΛΟΥΣ τους καθρέφτες της γης.

Συγνώμη αδελφέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: